Onze lokale overheden als digitale satellietstaten
Het Waterschap Vechtstromen doet exact hetzelfde als de gemeente Hardenberg: onze lokale overheidssystemen en data onderbrengen bij een buitenlandse mogendheid. Het is alsof men bewust kiest om de digitale soevereiniteit in de uitverkoop te zetten. Mijn verbazing grenst aan woede. Hoe kan een publieke instelling die ons waterbeheer moet waarborgen, willens en wetens haar data afhankelijk maken van Microsoft Azure Databricks?
“Digitale autonomie is geen luxe, het is een randvoorwaarde voor echte democratie.”
Geen digitale kennis aan de top
Wie de kieslijsten voor de komende verkiezingen doorneemt, ziet het meteen: digitale kennis ontbreekt vaak volledig bovenaan. Maar er zijn uitzonderingen, en Barbara Kathmann is daar een goed voorbeeld van. Zij laat zien dat digitale vraagstukken wel degelijk politiek gewicht verdienen. In plaats van weg te kijken, benadrukt zij juist dat de Tweede Kamer dringend digitale expertise nodig heeft. Precies dit soort politici hebben we nodig: mensen die begrijpen dat cloudmonopolies, dataopslag en digitale veiligheid fundamentele maatschappelijke thema’s zijn.
“Wie niets van technologie begrijpt, begrijpt ook niets van macht in de 21e eeuw.”
Besluitvorming in het luchtledige
Waterschappen en gemeenten nemen dit soort beslissingen om vier mogelijke redenen:
- Ze zijn toondoof.
- De beslisisngen worden genomen door lokale politici zonder digitale bagage.
- De beslissingen worden gedreven door techneuten die geen benul hebben van de maatschappelijke gevolgen.
- Ze kiezen voor de goedkoopste oplossing en verkopen maatschappelijke veiligheid voor een korting.
Hoe je het ook wendt of keert: dit is bestuurlijke kortzichtigheid in optima forma.
“Goedkoop is zelden duurzaam en nooit onafhankelijk.”
Waarom? Waarom? Waarom?
Ik kan hier duizend woorden aan vuil maken, maar het past in één vraag: waarom? Waarom maakt een lokale overheid zich willens en wetens afhankelijk van buitenlandse hyperscalers? Waarom accepteert men dat data van burgers en instellingen straks in handen is van bedrijven die opereren onder wetgeving die geen enkel respect heeft voor onze democratische controle? Waarom? Waarom? Waarom?
“De prijs van gemak is altijd afhankelijkheid.”
Een dringend appel
Ik verwacht van onze overheden meer verstand en meer ruggengraat. Elke inspanning die de binding met buitenlandse hyperscalers vergroot, moet worden vermeden. Digitale soevereiniteit is niet iets voor experts in de marge, maar een zaak van nationaal belang. Waterschappen en gemeenten zouden dit als eerste moeten begrijpen. De tijd van domweg kiezen voor de goedkoopste aanbieder is voorbij.
“Digitale soevereiniteit is geen hobby, het is een plicht.”
Bronnen:
Nederlands