Het besef kwam ineens. En ik ben er nog steeds misselijk van.
Ik was bezig met iets technisch. Een valuta-analyse. Een factuur in USD, een paar koersverschillen. Routine. Tot ik het onder elkaar zette. En toen gebeurde het. De cijfers werden ineens geen boekhouding meer. Geen wisselkoersen. Geen BI-database. Ze werden verlies. Echt verlies. Van waarde. Van geld. Van koopkracht.
Ik zag letterlijk hoe de dollar smolt. En hoe iedereen in Nederland daar direct door geraakt wordt. Niet figuurlijk. Niet academisch. Nee, keihard. Op je banksaldo, je begroting, je winst, je loon. Opeens werd het pijnlijk duidelijk: wat Trump aanricht in Amerika heeft directe, financiële gevolgen voor ons. En we merken het nu al.
“Sommige inzichten krijg je niet door te lezen. Die voel je. En dit was er zo één.”
Een simpele factuur. Drie data. Drie waardes. Eén klap in je gezicht.
Op 1 mei stuur je een factuur van 1.000 USD. Dan is die €887,60 waard. Je klant betaalt op 28 mei. Inmiddels nog maar €885,23. Vandaag? €856,54. Je hebt niets fout gedaan. Je hebt gewoon 3,5% van je waarde verloren. En dat is alleen deze factuur. Denk nu even aan al je USD-facturen, je USD-inkoop, je USD-inkomsten.
Dit is geen theoretisch probleem. Dit is een structureel verlies. En het komt niet door marktwerking of inflatie. Het komt door politiek. Door chaos. Door Trump, die als een bulldozer door de wereldeconomie dendert, en daar de dollar mee de afgrond in sleurt.
“De dollar daalt niet alleen – hij trekt jouw balans met zich mee.”
De Nederlandse overheid? Al €200 miljoen kwijt in stilte.
In januari 2025 had Nederland voor USD 6,864 miljard aan reserves. Op 1 mei was dat nog €6,092 miljard waard. Vandaag: €5,884 miljard. Meer dan €200 miljoen verlies in minder dan drie maanden, puur door valutakoersdaling. Niet omdat we iets kochten. Niet omdat we iets deden. Gewoon omdat we dollars vasthielden.
Die reserves zijn van ons allemaal. Dat geld had naar onderwijs kunnen gaan. Zorg. Energiecompensatie. Maar nee. Het is nu verdampt, zonder dat iemand er een woord over rept. En het zal doorgaan zolang we blijven doen alsof de dollar een veilige haven is.
“Je merkt pas dat waarde verdwijnt als het ergens had moeten landen – en het er niet is.”
Trump’s economische beleid? Een dolk in onze portemonnee.
Het is verleidelijk om te denken: “Trump is Amerika’s probleem.” Maar dat is naïef. Zijn isolationisme, handelsoorlogen en ondermijning van instituties doen precies wat markten vrezen: ze maken de VS onbetrouwbaar. En dus daalt de dollar. En dus verliezen wij.
Onze bedrijven die in dollars handelen? Verliezen marge. Onze overheid met dollarreserves? Verliest slagkracht. Onze tech-abonnementen? Worden niet goedkoper, want bedrijven als Microsoft en Amazon compenseren met prijsstijgingen. Het is een perfect systeem. Voor hen. En een nachtmerrie voor ons.
“Trumps beleid raakt je niet via CNN – het raakt je via je reële koopkracht.”
De optelsom doet pijn – voor iedereen
Als jij geen bedrijf hebt, denk je misschien dat dit je niet raakt. Fout. Jouw werkgever verliest marge. Jouw overheid verliest ruimte. Jouw producten worden duurder. Jouw salaris houdt minder over. Alles hangt aan alles. En als het fundament begint te schuiven – zoals nu – komt het huis vanzelf scheef te staan.
En weet je wat het ergste is? Dit gebeurt geruisloos. Zonder paniekberichten. Zonder journaal. Zonder Kamerdebat. Maar het gebeurt wél. En dat besef, dat ene moment waarop ik het allemaal voor me zag – dat wil ik jou meegeven. Omdat het te belangrijk is om te negeren.
“Je kunt pas handelen als je het ziet. Dit is het moment om het te zien.”
Nederlands