De gijzeling van ons onderwijs: Microsoft als onzichtbare schoolmeester

De stille overname
Wie vandaag in een klaslokaal rondloopt, ziet het niet meteen, maar voelt het wel. Overal waar je kijkt, staat Microsoft in de coulissen mee te schrijven. Windows op de laptop, O365 in de cloud, en een infrastructuur die scholen in een wurggreep houdt. Het onderwijs noemt het gemak en efficiëntie, maar wat het werkelijk is, is een stille overname.

“Wie de software bezit, bezit de toekomst.”

De leerling als klant
Microsoft weet exact wat het doet: wie vandaag een scholier is, wordt morgen een betalende klant. Door absurde kortingen en “onderwijslicenties” worden leerlingen al vroeg geconditioneerd om afhankelijk te zijn van één leverancier. Gratis voelt fijn, maar gratis betekent vooral: jij bént het product.

“De korting van vandaag is de verslaving van morgen.”

De verboden vrijheid
Veel scholen gaan zo ver dat ze eigen apparaten van leerlingen weigeren. Linux-laptops komen niet op de wifi, niet-gesanctioneerde hardware wordt buitengesloten. Het onderwijs dat zou moeten aanleren dat er altijd meerdere perspectieven zijn, zet in feite een intellectuele klapband op.

“Vrijheid in theorie, maar verboden in de praktijk.”

De technologische onverschilligheid
Docenten hebben er vaak geen schuld aan. Zij houden van mensen, niet van techniek. Maar juist daar profiteert Microsoft van. Onderwijspersoneel vertrouwt op wat hun wordt aangereikt, zonder tijd of kennis om kritische vragen te stellen. En zo drijft de monopolist rustig verder.

“Onverschilligheid is de brandstof van elke macht.”

De verantwoordelijkheid van de politiek
Het onderwijs kan dit niet zelf doorbreken. Er is visie nodig. Een minister van Onderwijs die begrijpt dat diversiteit in software net zo essentieel is als diversiteit in boeken en lesmethoden. Een minister die de jeugd leert dat er alternatieven bestaan en dat echte keuzevrijheid pas begint als er meerdere paden openliggen.

“Wie onze jeugd afhankelijk maakt, gijzelt de toekomst.”

Oproep aan de politiek
Het is tijd dat de politiek verantwoordelijkheid neemt en durft te kiezen voor diversiteit in digitale middelen. Scholen mogen niet langer gevangen zitten in het ecosysteem van één bedrijf. Stimuleer alternatieve software, maak ruimte voor open source en dwing leveranciers om echt concurrentie mogelijk te maken. Alleen zo geven we onze kinderen de vrijheid die zij verdienen.

“Een vrije samenleving begint met vrij onderwijs.”

Geef een reactie