📊 Van Digitale Detox tot Data-Duizeligheid
“Heb je het druk of doe je maar alsof?” vroeg laatst iemand toen ik zuchtend m’n koffie vasthield en tegelijk een whiteboard, laptop, telefoon én koptelefoon bediende. Het antwoord? Ja. Want zelfs zonder een overvloed aan opdrachten, voelt mijn dag als een potje simultaan dammen met mezelf. De oorzaak: mijn blogs. Of beter gezegd, de verhalen, inzichten, frustraties en ideeën die eruit vloeiden als een digitale detox.
“Stilte in je agenda betekent niet dat je niks te doen hebt.”
De Blog als Spiegel
Wat begon als een manier om m’n visie op open source, digitale vrijheid en data-architectuur te delen, werd stiekem een spiegel. Elke post – van “Weg met Windows” tot “Ik heb een partner in crime!” – laat zien hoe ik me losmaak van big tech, grip krijg op informatiechaos, en tegelijkertijd bouw aan EduNEX, Aeventir en de rest van het leven.
“Een blog is pas waardevol als je jezelf erin terugziet – en een beetje uitlacht.”
Een Illustratie van Chaos
Ik liet een AI een plaatje maken dat mijn blogs samenvat. Resultaat: een overwerkte versie van mezelf met wallen, een laptop op schoot, drie studenten voor m’n neus en vijf schermen vol dashboards. “Dit is dus mijn hoofd,” dacht ik. En ik moest lachen. Want ja – dit is precies waar ik sta: tussen pionier zijn en presentaties geven, tussen productiviteit en pure paniek.
“Als je kunt lachen om je eigen stress, ben je al halverwege rust.”
De Serieuze Kant van Zelfspot
Achter die zelfspot zit ook een missie. Wat ik met mijn blogs probeer te doen – en straks met EduNEX – is precies dát: orde brengen in de informatiestroom. Tools, kennis, mensen en processen verbinden. Niet omdat het hip is, maar omdat we verdrinken in fragmentatie. En ik wil daarin gids zijn. Voor organisaties, teams én mezelf.
“Zelfspot is pas krachtig als er visie onder zit.”
En nu jij.
Dus ja, ik had even geen opdracht. Maar ik had wél een missie, een AI-tekening van mijn mentale staat, en een blog die misschien jou ook aanzet tot reflectie. Wat staat er in jouw hoofd op dat denkbeeldige whiteboard? En wat als jij het eens zou uittekenen?
“Als jij het niet opschrijft, wie dan wel?”